dimples,
Literary: Pintig sa Bawat Pantig
Ika’y papalakad patungo sa akin
Hindi ko alam kung bakit,
Ngunit parang lumiliwanag ang buong paligid.
Marahil sa mga mata mong kumikislap,
O dahil sa labi mong mapupula,
O baka naman sa iyong mga ngiting nakatutunaw.
Sa bawat hakbang mo papalapit sa akin,
Palakas nang palakas pintig niring dibdib.
Nanlalamig aking mga kamay,
Nang hawakan mo ako’t sabihing-
“Matagal na kitang minimithi.”
Hindi mo alam kung gaano ako kasabik,
Na mula sa iyo iyan ang ay aking marinig.
Ngunit…
Alam kong mali ang maghangad,
At lalong mali ang umaasa,
Sa isang bagay na tila kahit kailanman,
Tila hindi ko makakamtam.
Siguro’y dapat na akong magising
Mula sa iyo na isa lamang panaginip.
0 comments: