faber castell 0.7,
Literary: Hanggang Tingin
Sa isang pangkaraniwang araw,
Nakita ko ang isang ikaw.
Tila tumigil ang aking mundo,
Nang magkatinginan tayo.
Mata’y nabighani
Nang makita ang iyong ngiti.
Di malaman ang madarama,
Iba talaga ang dulot mong saya.
Gustong-gusto kitang kilalanin
Di ko magawa dahil noon pa man ako’y nahihiya.
Aaminin kong tinamaan agad ako,
Di ko lang maamin nang harapan sa’yo.
Sa’yo unang nadama,
Ang “first love” ika nga nila.
Ano nga ba ang dapat gawin,
Ikaw na nga ba ang nararapat para sa akin?
Sana’y mapansin mo ako,
Iyon lang ay kuntento na ako.
Dahil ikaw ang una kong minamahal,
Wag naman sanang saktan ang puso ko.
Makakaasa kang nandito lang ako,
Kung kailangan mo ang tulad ko.
Hindi kita pipiliting ako’y gustuhin,
'Pagkat kuntento na ako sa hanggang tingin.
<3 FC0.7
ReplyDeleteFabeeeerrrr <333 hahahaha
ReplyDelete